Les 3 – Zelfregulatie, aarding en hartcoherentie
LOB
Tekst – Zelfregulatie
Video 1 – Oefening: Aarding en zelfregulatie –
Tekst – Hartcoherentie
Video 2 – Oefening hartcoherentie & zelfregulatie – 15:14
WIBE
In deze les leer je meer over:
– zelfregulatie
– gronden
– hartcoherentie
… en ga je oefenen op:
– aarding
– hartcoherentie-ademhaling
… in functie van zelfregulatie en coregulatie met je hond
Plan van A
– Neem de tekst door over zelfregulatie.
– Oefen jezelf in aarden a.d.h.v. video 1.
– Lees het stukje over hartcoherentie.
– Richt je vervolgens op de hartcoherentie – ademhalingsoefeningen van video 2.
Zelfregulatie
Wat is zelfregulatie?
Zelfregulatie betekent dat je je eigen stress, emoties en gevoel kan regelen. Reguleren is een vaardigheid die je elke dag gebruikt. Door de dag doe je ervaringen op die een spanningsopbouw geven. Door bewust te zijn van je eigen signalen (triggers) dat je iets nodig hebt, stel je het juiste gedrag om de spanning af te bouwen.
Door je stress heel de dag door te reguleren, blijf je binnen een bepaalde spanningsbreedte die je als positief ervaart (eustress) en kan hanteren. Je voelt je goed en blijft binnen je comfortzone, omdat je je stressemmer op tijd en stond leeg maakt. Zo voorkom je toxische stress (distress).
De beste support
Door zelfregulatie kleur je groen of kleur je je telkens weer groen. Wanneer je groen kleurt, kleur je veilig voor je hond en ben je niet alleen een toevlucht bij jezelf, maar ook een toevluchtsoord voor je hond.
Vanuit groen kan je vanuit je hart afstemmen op je hond en je met empathie en begrip inleven. Je detecteert sneller zijn signalen van veiligheid of gevaar en voelt beter aan welke signalen van veiligheid (glimmers) hij nodig heeft om zelf weer groen te kleuren.
De verbinding met jezelf is dus nodig om te kunnen verbinden met je hond en in te tunen op zijn zenuwstelsel. Het AZS van de hond pikt jouw pogingen tot afstemming op en ervaart deze als glimmers. Jawel, je hond voelt je goede intenties en apprecieert dat jij je best doet om hem te begrijpen. En als jij vanuit groen signalen van veiligheid stuurt dan nodig je je hond dus uit tot connectie. Als hij deze signalen oppikt, voelt zijn autonome zenuwstelsel zich welkom en veilig genoeg om ook in verbinding te gaan en te coreguleren.
Hoe het allemaal begon
Voor je zelfregulatie ben je als (ongeboren) baby en kind volledig afhankelijk van coregulatie met een veilig regulerende ouder. Door herhaalde ervaringen van coregulatie ontwikkel je het neurologisch circuit om aan zelfregulatie én coregulatie te kunnen doen als volwassene.
Niet iedereen heeft een regulerende ouder in zijn leven gehad, waardoor men ook niet heeft geleerd zichzelf te reguleren en problemen ervaart met coregulatie. En sommige mensen zijn als gevolg van stress en trauma uit verbinding gegaan waardoor ze dit niet meer kunnen. Daarnaast is in de maatschappijgeest de misvatting geslopen dat we alles alleen moeten oplossen. Daardoor zijn mensen hun eigen biologische nood om aan coregulatie te doen gaan ontkennen en onderdrukken en zijn ze vaak aangewezen op een manke zelfregulatie.
Oefening baart zelfregulatie en coregulatie
Een betere zelfregulatie kan je leren, maar ook voor mensen geldt: om aan optimale zelfregulatie te doen, hebben we een ander zenuwstelsel nodig. Eigenlijk functioneren we net zoals onze honden en alle andere zoogdieren. Dankzij onze honden kunnen we ook aan coregulatie doen. Wij helpen hen terug groen kleuren als het leven hen even te veel wordt, maar zij ons ook.
Door te oefenen met zelfregulatie en coregulatie maak je de autonome paden weer vrij om dat goed te kunnen. Hoe meer je oefent, hoe meer je ‘groen’ stimuleert en ontwikkelt. Hiermee bedoel ik dat wanneer je jezelf telkens weer opnieuw reguleert naar een veilige en verbonden staat van zijn, je in het dagelijks leven meer vanuit deze zijnstoestand zal gaan leven. Je zal merken dat je steeds meer vanuit rust en kalmte zal omgaan met moeilijke omstandigheden, minder in het rood gaat en sneller weer kan shiften naar groen. Je wordt dus stressbestendiger en ontwikkelt meer weerbaarheid, veerkracht en draagkracht met als kers op de taart een goed portie zelfvertrouwen. Deze kwaliteiten draag je over op je hond.
Er zijn ontzettend veel mogelijkheden om aan zelfregulatie te doen. Voor mezelf selecteer ik Bach bloesems en andere remedies, gebruik ik essentiële olie gecombineerd met een behandelvorm die elementen bevat van EMDR (AFT), doe ik regelmatig actieve meditaties van Da Silva. Ook energetisch werk, hartcoherentie-ademhalingstechnieken, grondingsoefeningen, enz. … behoren tot mijn toolbox om mezelf in balans te houden, zodat ik ‘er ben’ voor mezelf, mijn hond en mijn omgeving.
Heb je graag een privé Bach consult of leer je graag de AFT techniek voor jezelf toe te passen? Neem gerust contact op, ik help je graag verder!
Aarden, aarden en nog eens aarden
Om je op weg te helpen met zelfregulatie, heb ik een praktijkvideo gemaakt over aarden.
Waarom aarden? Gronding heb je nodig om in contact te blijven met jezelf, je innerlijke rust en kracht. Door te gronden ben je minder beïnvloedbaar door invloeden van buitenaf, sta je stevig en heb je meer draagkracht. Negativiteit dat is binnen gekomen, kan je zo weer laten afvloeien.
Gronden komt ook goed van pas als je hond het moeilijk heeft. Zo voorkom je dat zijn spanning jou overneemt. Door goed in je eigen kracht en ruimte te blijven, kan je helder blijven voelen, zien en denken, ook in tijden van crisis.
Wanneer je goed gegrond bent (video 1), dan kan je vervolgens contact maken met je hart en de hartcoherentie-ademhalingstechnieken inzetten (video 2).
Video 1 – Oefening: Aarding & zelfregulatie –
Hartcoherentie
Wanneer je een regelmatig hartritmepatroon hebt en hart, emotie en brein goed samenwerken, dan spreken we van hartcoherentie. Met hartcoherentie kan je je eigen emoties en stress reguleren, maar ook de stresslevels van je dier via coregulatie.
Door bepaalde ademhalingstechnieken te doen, kom je in hartcoherentie. In een coherente staat van zijn, sta je in verbinding met je Zelf en werk je goed samen met je hoofd. Dat komt omdat hartcoherentie je hersengolven verandert van Bèta naar Alpha. Deze golven maken een een kalme focus en heldere positieve gedachten mogelijk.
Het is vanuit deze hartverbinding dat je verbinding maakt met je dier. Het dier pikt fysiologische en uitwendige signalen op dat je je veilig en ontspannen voelt via zijn spiegelneuronen, a.d.h.v. het elektromagnetisch veld van je hart en de hersengolven die je produceert. Je ademhaling heeft dus invloed op de glimmers die je uitstuurt en op de verbinding met je hond.
Geen rustige ademhaling en geen hartcoherentie betekent geen verbinding met je Zelf, maar ook geen verbinding met je hond. En zoals je weet, geen connectie, geen coregulatie.
De hartcoherentie-ademhaling helpt je om in hartverbinding te komen en aan coregulatie te doen: met je ademhaling stuur je signalen naar het hart en de hersenen van je hond dat hij veilig is, waardoor ook hij in hartcoherentie komt en zichzelf reguleert.
Een inademing gaat gepaard met sympathicusactivering (inspanning), een uitademing met de activering van het ventraal vagaal systeem (ontspanning). Door gewoon langer uit dan in te ademen stimuleer je ontspanning en hartcoherentie. Zo eenvoudig kan het zijn!
In de onderstaande video leer ik je 2 éénvoudige ademhalingstechnieken om in hartcoherentie te komen.
Video 2 – Oefening: Hartcoherentie & zelfregulatie – 15:14
In tune met jezelf?
Tijd voor coregulatie met je hond!